۱۴۰۴ خرداد ۱۷, شنبه

پیشوندها در زبان فارسی

پیشوندها حرف یا حروفی هستند که در اول کلمه ها می آیند و معنی کلمه را عوض می کنند و در بعضی وقتها هم نوع دستوری کلمه را عوض می کنند .

مانند :

۱ – ب در اول اسم می آید و اسم را به صفت تبدیل می کند .

ب + نام = بنام یعنی مشهور

۲ – با در اول اسم می آید و اسم را به صفت مرکب تبدیل می کند .

با + هوش = با هوش

۳ – باز در اول بن فعل و مشتقات آن می آید و معنی دوباره و ازنو می دهد .

باز + آمدن = باز آمدن

۴ – بر در اول اسم می آید و صفت مرکب می سازد .

بر + کنار = برکنار

در اول بن فعل و مشتقات آن می آید و در معنی آنها تغییراتی می دهد .

بر + آورد = برآورد

۵ – بی در اول کلمه می آید و صفت مرکب منفی می سازد .

بی + گناه = بی گناه

۶ – در در اول فعل و مشتقات آن می آید و معنی کلمه را عوض می کند .

 در + آمدن = در آمدن

۷ – فرا در اول فعل مشتقات آن می آید و معنی آن را عوض می کند .

فرا + گرفتن = فراگرفتن

۸ – فرو در اول اسم می آید و صفت می سازد .

فرو + تن = فروتن

۹ – لا در اول اسم می آید و صفت مرکب منفی می سازد .

لا + مذهب = لامذهب

۱۰ – ن صفت مرکب منفی می سازد .

ن + سنجیده = نسنجیده

11 – نا در اول کلمه ساده می آید و صفت منفی می سازد

نا + کام = ناکام

۱۲ – وا در اول بن فعل و مشتقات آن می آید .

وا + گیر = واگیر

۱۳ – ور در اول فعل و مشتقات آن می آید .

ور + شکست = ورشکست

۱۴ – هم در اول اغلب کلمه ها می آید و مفهوم مصاحبت و مشارکت می دهد .

هم + نشین = همنشین

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر