جملۀ پرسشی انکاری
»
چو بفروختی، از که خواهی خرید؟ - متاع جوانی
به بازار نیست «
گاهي براي تأكيد بر سخن و گاهي براي رد يا نفي آن، پرسشي را مطرح مي كنيم.
همان گونه كه
مي بينيد در مصراع اوّل
بيت بالا، پرسشي مطرح شده
است. مقصود گوينده، آن نيست كه
جواني را از چه كسي خواهي
خريد؟! شاعر، خود از اين
موضوع آگاه است.
قصد او تأكيد بر
اِنكار اين موضوع است كه
دورۀ جواني، قابل خريد و
فروش نيست؛ چنانچه از اين دوره
به خوبي بهره نگيري، به
هيچ روي نمي تواني آن
را جبران كني.
به این گونه جمله های پرسشی که به قصد انکار به کار می روند« جملۀ پرسشی انکاری» می گویند.
1 - بی نام تو نامه کی کنم باز؟ ( مقصود: بدون ذکر نام تو هرگز نامه ای را باز نمی کنم.)
2 - کجا شاعری همتای فردوسی می توان یافت؟ ( مقصود: هیچ جا شاعری همتای فردوسی نمی توان یافت.)
3 - من کی چنین حرفی زدم؟ ( مقصود: من چنین حرفی نزدم.)
*
به این گونه جمله های پرسشی که به قصد انکار به کار می روند« جملۀ پرسشی انکاری» می گویند.
1 - بی نام تو نامه کی کنم باز؟ ( مقصود: بدون ذکر نام تو هرگز نامه ای را باز نمی کنم.)
2 - کجا شاعری همتای فردوسی می توان یافت؟ ( مقصود: هیچ جا شاعری همتای فردوسی نمی توان یافت.)
3 - من کی چنین حرفی زدم؟ ( مقصود: من چنین حرفی نزدم.)
*
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر