صرف مصدر - آراستن

بن ماضی: آراست
بن مضارع: آرا(ی)
اسم مصدر: آرایش
پسوند: انجمن آرا - جهان آرا - عالم آرا
ماضی ساده: آراستم - آراستی - آراست - آراستیم - آراستید - آراستند
مضارع ساده: آرایم - آرایی - آراید - آراییم - آرایید - آرایند
مستقبل: خواهم آراست - خواهی آراست - خواهد آراست - خواهیم آراست - خواهید آراست - خواهند آراست
ماضی استمراری: می آراستم - می آراستی - می آراست - می آراستیم - می آراستید - می آراستند
ماضی نقلی: آراسته ام - آراسته ای - آراسته است - آراسته ایم - آراسته اید - آراسته اند
ماضی بعید: آراسته بودم - آراسته بودی - آراسته بود - آراسته بودیم - آراسته بودید - آراسته بودند
ماضی ابعد: آراسته بوده ام - آراسته بوده ای - آراسته بوده است - آراسته بوده ایم - آراسته بوده اید - آراسته بوده است
ماضی ملموس: داشتم می آراستم - داشتی می آراستی - داشت می آراست - داشتیم می آراستیم - داشتید می آراستید - داشتند می آراستند
ماضی التزامی: آراسته باشم - آراسته باشی - آراسته باشد - آراسته باشیم - آراسته باشید - آراسته باشند
امر: بیارا(ی) - بیارایید
نهی:میارا(ی) - میارایید
*
با اقتباس ازکتاب: فرهنگ مصدرهای فارسی و مشتقّاتِ آن
نوشتۀ: پرویز صالحی( بختیار)
*
این کتاب را می توانید از سایت کتابناک که به صورت پی دی اف است، دانلود کنید.